Η Ματσάρα ντελ Βάλλο (Mazara del Vallo στα ιταλικά και Mazzara στα σιτσιλιάνικα) είναι πόλη και κοινότητα στην Ιταλική επαρχία του Τράπανι στη νοτιοδυτική Σικελία, βρίσκεται στη δυτική όχθη από το στόμιο του ποταμού Ματσάρα. Η έκταση της πόλης είναι 274.64 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο πληθυσμός σύμφωνα με την Απογραφή του 2018 51.488 κάτοικοι, η πυκνότητα του πληθυσμού είναι 190 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Η Ματσάρα ντελ Βάλλο συνορεύει με τις κοινότητες Καστελβετράνο, Μαρσάλα, Πετροσίνο και Σαλέμι. Αποτελεί μεγάλο αγροτικό και αλιευτικό κέντρο, το λιμάνι του παρέχει καταφύγιο στον μεγαλύτερο αλιευτικό στόλο στην Ιταλία.
Η Ματσάρα ιδρύθηκε τον 9ο αιώνα π.X. από τους Φοίνικες, πήρε το όνομα "Ματσάρ" που σημαίνει "βράχος", την κατέλαβαν διαδοχικά οι Έλληνες, η Καρχηδόνα, η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, οι Βάνδαλοι, οι Οστρογότθοι, η Βυζαντινή αυτοκρατορία και οι Άραβες (827). Οι Άραβες μοίρασαν τη Σικελία σε τρεις επαρχίες: τη Βαλ ντι Νότο, τη Βαλ Ντεμονέ και τη Βαλ ντι Ματσάρα, η Ματσάρα ντελ Βάλλο έγινε το σημαντικότερο λιμάνι και εκπαιδευτικό κέντρο στη Σικελία. Το κέντρο της πόλης γνωστό ως Κάσμπαχ διατηρεί ακόμα και σήμερα έντονα Αραβικά χαρακτηριστικά. Τη Ματσάρα κατέκτησαν οι Νορμανδοί και ο Ρογήρος Α΄ της Σικελίας (1072), κατόπιν ιδρύθηκε η Ρωμαϊκή Καθολική επισκοπή της Ματσάρα ντελ Βάλλο.
Τη Ματσάρα κατέκτησαν στη συνέχεια ο αυτοκράτορας Φρειδερίκος Β΄ Χοενστάουφεν, ο Οίκος των Καπετιδών-Ανζού και ο Οίκος της Βαρκελώνης που κυβερνούσε το Βασίλειο της Αραγωνίας, την Αραγωνέζικη περίοδο ακολούθησε πολιτική, οικονομική και δημογραφική παρακμή. Ακολούθησαν ο Οίκος της Σαβοΐας (1713) για πέντε χρόνια, η Μοναρχία των Αψβούργων για 16 χρόνια και ο Οίκος των Βουρβόνων. Η Ματσάρα κατακτήθηκε από τον Τζουζέπε Γκαριμπάλντι (1860) και ενσωματώθηκε στο Βασίλειο της Ιταλίας και την Ιταλική ενοποίηση. Όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος η πόλη άλλαξε το όνομα της από "Ματσάρα" σε "Ματσάρα ντελ Βάλλο" που είναι το σημερινό.
